Marie: "Ik tover graag een glimlach op iemands gezicht"

Waarom koos je Familiezorg O-Vl. om de opleiding te volgen?

“Eigenlijk ben ik van opleiding chef-kok. Koken doe ik al lang: restaurants, streetfood, grootkeuken… Maar ik miste nog iets in mijn leven, een passie die er altijd al is geweest: de zorgsector. Zorgen voor mensen heeft mij altijd aangesproken. Toen de wereld in lockdown ging, bood de horeca plots niet veel zekerheid meer. Het leek mij toen een goed moment om die andere passie uit te pluizen. Mijn schoonzus is ook verzorgende bij Familiezorg O-Vl. en zo ben ik in aanraking gekomen met hun opleiding.”

“Dat zorgende is altijd deel van mij geweest. Niet enkel in de keuken, maar ook binnen de familie en bij vrienden. Waar ik kan, zal ik altijd helpen en een luisterend oor bieden. Zorgen zit echt in mijn DNA.”

Had je vooraf bepaalde verwachtingen van de opleiding?

“Ik heb het allemaal op mij laten afkomen, omdat alles heel nieuw was en ik dus niet wist aan wat ik mij kon verwachten. Ik keek uit naar de medische en sociale aspecten, om die te ontdekken en daarover kennis op te doen. En hoe verder ik in de opleiding zat, hoe meer die aspecten aan bod kwamen. Toen wist ik wel: ja, dit klopt met wat ik in mijn hoofd had.”

Hoe is de sfeer in de groep?

“We zijn een hechte groep. We hebben vaak plezier in de les, maar steunen elkaar ook op moeilijke momenten. We komen goed overeen, ondanks onze diverse achtergrond. We verschillen qua leeftijd, origine, achtergrond, vorige carrières… Maar dat maakt het nét zo boeiend. De opleiding heeft ons allemaal samengebracht.”

“Ook de lesgevers zijn geweldig. Met iedereen klikte het. Het valt op dat ze hun werk met tonnen liefde doen en er alles aan willen doen om ervoor te zorgen dat we afstuderen als verzorgende. De lessen voelen ook helemaal niet schools aan. Door een combinatie van theorie en praktijk is er veel variatie. We zitten daar allemaal met goesting om te starten als verzorgende.”

Is jij kijk op de zorgsector veranderd nu je wat verder in de opleiding staat?

“Momenteel lopen we stage in woonzorgcentra en de impact daarvan op jezelf valt niet te onderschatten. Het was voor ons allemaal de eerste keer dat we iemand gewassen hadden en op enkele weken tijd hebben we enorm veel geleerd. Bij iedereen hoor je hetzelfde: het is druk, maar het is leuk en alles verloopt goed!”

“Je kijkt natuurlijk anders naar jezelf en je eigen toekomst. Je ziet hoe verscheiden iedereen is qua achtergrond. De ene is advocaat geweest, de ander lerares, maar op dit moment zit iedereen daar met hetzelfde doel.”

Waar haal je de grootste voldoening uit?

“Ik sta op de dementieafdeling van het woonzorgcentrum. Sommige mensen daar beseffen heel goed in welke situatie ze zitten. Soms hoor je dat ze er niet meer willen zijn. Als je dan merkt dat je ze toch een moment van vreugde hebt kunnen gegeven. Dat je een glimlach op hun gezicht kan toveren en dat je ze toch kan zien genieten… Daarvoor doe ik het wel.”