Gaetan: "Tekenen heeft een therapeutisch effect"
Op zondag 10 oktober 2021 is het Werelddag van de Geestelijke Gezondheidszorg: dé dag om het belang van onze mentale gezondheid en weerbaarheid te onderstrepen. Wij gingen in gesprek met Gaetan, een van onze cliënten, en hoe tekenen voor hem een therapeutisch effect heeft.
In deze tijden van corona is het meer dan ooit belangrijk om aandacht te hebben voor onze geestelijke gezondheid. De kracht van sociaal contact mogen we hierbij niet onderschatten.
Zo vond Gaetan, een van onze cliënten, niet enkel steun bij verzorgenden, maar ook bij medewerker Helena. Om Helena te bedanken voor haar luisterend oor, stuurde Gaetan haar een tekening door die hij zelf gemaakt had. Wij gingen met hem in gesprek over zijn contact met Helena, zijn tekentalent en de interpretaties van zijn werk.
Hoe ben je in contact gekomen met Familiezorg Oost-Vlaanderen en Helena?
“In 2019 heb ik voor de tweede keer een herseninfarct gekregen. Daardoor mocht ik zes maanden niet met de auto rijden. Toen heb ik besloten om de hulp van Familiezorg in te schakelen. Na die zes maanden heb ik de verzorgingshulp laten doorlopen. Voornamelijk voor het sociale contact. Vaak voel ik me eenzaam en heb ik daar nood aan. Nochtans ben ik wel sociaal ingesteld. Ik werk bijvoorbeeld als vrijwilliger in het rusthuis, waar ik langsga bij de mensen om eens naar hen te luisteren.”
“Tijdens de coronaperiode had ik het op een bepaald moment erg moeilijk. Het dienstencentrum waar ik elke dag naartoe ging om te eten, was dicht. Vrijwilligers in het rusthuis werden ook een tijd lang niet aangenomen. Mijn sociaal contact was volledig weggevallen. Toen heb ik regelmatig beroep gedaan op Familiezorg. En zo ben ik met Helena in contact gekomen.”
“Uiteraard ken ik haar niet goed. Ik kan enkel via de telefoon een beeld van haar schetsen en dat kan volledig verkeerd zijn. Maar Helena heeft een zeer aangename, warme stem aan de telefoon. Bellen is nochtans niks voor mij, maar bellen met haar gaf mij toch een bepaalde rust.”
Is tekenen altijd al een hobby van je geweest?
“Neen, helemaal niet. Ik was vroeger wel tuin- en landschapsarchitect en heb vroeger een heleboel tuinontwerpen getekend. Maar tekenen in mijn vrije tijd deed ik niet.”
“Eigenlijk begon ik te tekenen tijdens een psychiatrische opname. Ik merkte dat ik er veel meer aan had om mijn gevoelens te uiten in mijn tekeningen dan te verzinken in mijn eigen gedachten. Ik heb veel meegemaakt in mijn leven. Soms voel ik me een vat vol verdriet, dat af en toe eens overloopt. Op die momenten zou je kunnen zeggen dat tekenen een therapeutisch effect heeft voor mij.”
Kan je een tip van de sluier oplichten over de betekenis achter je werk?
“Veel wil ik erover niet kwijt. Het blijft een surrealistische tekening: het betekent iets voor mij, maar wat anderen erin zien is voor mij even goed. Het enige dat ik durf verklappen is dat de puntjes en kleine streepjes tranen voorstellen. Misschien zet ik het over een paar jaar eens op papier, maar voorlopig laat ik de interpretatie over aan de gedachten van de mensen.”
“Ik vind het fascinerend om te zien wat andere mensen van mijn tekeningen maken. Zo zei er bijvoorbeeld iemand dat een andere, gelijkaardige tekening op de staart van een pauw leek. Daar had ik zelf nog nooit aan gedacht, maar ik kan van zulke interpretaties wel ontzettend genieten.”
